Samkomulag hefur verið gert um uppfærslu á kjarasamningi SA og Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga. Breytingar varða einkum vinnutímaákvæði sem og uppfærslu á ýmsum réttindaþáttum kjarasamningsins. Með breytingunni eru vinnutímaákvæði samningsins aðlöguð að vinnutímaákvæðum kjarasamninga skrifstofufólks á almennum vinnumarkaði en í framkvæmd hefur dagvinnutími víða verið samræmdur milli þeirra starfsmanna sem starfa eftir kjarasamningi þessum og þeirra sem starfa eftir kjarasamningum skrifstofufólks.

Vinnutímastytting kemur einungis til framkvæmda þar sem virkur vinnutími (sá tími sem starfsmaður er við störf) er lengri en 35,5 stundir að jafnaði á viku. Neysluhlé og önnur hlé frá vinnu vegna ýmiss konar persónulegra erinda teljast ekki til virks vinnutíma í þessu sambandi. Vinnutímastyttingin á að koma til framkvæmda, þar sem við á, eigi síðar en 1. október nk.

Kjarasamningurinn nær til félagsmanna í Félagi íslenskra hjúkrunarfræðinga, sem starfa hjá aðildarfyrirtækjum Samtaka atvinnulífsins. Félagsmenn eru hvattir til að hafa samband við lögmenn Samtaka atvinnulífsins ef einhverjar spurningar vakna um kjarasamninginn sem má nálgast hér á vef Samtaka atvinnulífsins.

Samtök atvinnulífsins, Samtök fjármálafyrirtækja og Neytendasamtökin hafa tekið höndum saman til að vekja athygli á því vaxandi vandamáli sem netglæpir eru. Átakið nefnist Taktu tvær.

Tilgangur verkefnisins er að hvetja fólk til umhugsunar um hegðun á netinu. Netglæpir kosta samfélagið hundruði milljóna króna á ári og allir geta orðið fyrir barðinu á netglæpamönnum; einstaklingar, fyrirtæki, félagasamtök og opinberar stofnanir.

Efni tengt átakinu mun birtast á fjölda staða á næstunni en nánar er hægt að kynna sér málið á vef átaksins www.taktutvær.is

Samtök atvinnulífsins og aðildarsamtök þeirra hafa tekið til umsagnar áform um lagasetningu um rýni á erlendum fjárfestingum vegna þjóðaröryggis og allsherjarreglu. Um er að ræða mikilvæga löggjöf um grundvallarhagsmuni fullvalda ríkis sem samtökin fagna.

Samtökin gera hins vegar alvarlegar athugasemdir við áformin í núverandi mynd, sem snúa að því að skortur er á samhengi við þá löggjöf sem þegar er til staðar á réttarsviðinu og takmarkar verulega eignarhald erlendra aðila í íslenskum fyrirtækjum. Þá virðast áformin gera ráð fyrir að gengið verði lengra en í öðrum löndum þegar kemur að sambærilegri löggjöf án þess að það sé rökstutt með nokkrum hætti. Ennfremur er hvergi að finna efnislegt mat á mögulegum efnahagslegum áhrifum frumvarpsins. Þau eru að öllum líkindum veruleg og til þess fallin að hamla erlendri fjárfestingu enn frekar en núverandi regluverk, sem er afar strangt í alþjóðlegum samanburði.

Kostir beinnar erlendrar fjárfestingar eru ótvíræðir – hún er til þess fallin að auka framleiðni, áhættudreifingu, þekkingu og fjölbreytni í atvinnulífinu. Rannsóknir hafa sýnt fram á jákvæð áhrif beinnar erlendrar fjárfestingar á hagvöxt. Því er miður að hlutfall beinnar erlendrar fjárfestingar af landsframleiðslu skuli mælast afar lágt á Íslandi í samanburði þjóða. Ísland skipar 61. sæti af 63 hvað varðar beina erlenda fjárfestingu í úttekt IMD háskólans og hafa umsvif hennar jafnframt dregist saman á umliðnum árum. Þá hefur OECD bent á að Ísland er með einna ströngustu reglurnar þegar kemur að erlendri fjárfestingu, langt yfir meðaltali OECD, og hafa yfirvöld verið hvött til að draga úr hömlum.

Af þessu ætti að vera ljóst að áður en unnt er að leggja fram frumvarp um rýni á erlendum fjárfestingum þarf að fara fram heildstæð skoðun á því regluverki sem þegar er til staðar þar sem einnig er lagt mat á efnahagslegar afleiðingar regluverksins. Tryggja þarf að ný og heildstæð löggjöf verði í samræmi við stefnu yfirvalda um erlendar fjárfestingar. Þrátt fyrir verðug markmið laganna má það ekki verða hliðarafurð að við fórnum meiri hagsmunum fyrir minni og mögulega lokum á eða þrengjum fyrir fjárfestingar sem eru mikilvægar fyrir íslenska hagsmuni til framtíðar.

Lesa má umsögn Samtakanna í heild sinni hér